منو باش ...
که فکر می کردم ...
تو تا آخرش باهامی ...
منو باش ....
که با خیالت ...
هر نفس ...
نفس کشیدم ...
منو باش ...
که باز به یادت ...
دارم اینجا کم میارم ...
منو باش ...
که توی شعرام ...
بازم اسمتو میارم ...
تو به من گفتی بذارم برم...
تو بهم گفتی عشقم عاقبت نداره....
تو گفتی این چیزا بچه بازیه....
تو گفتی بذارم برم...
گفتی دیگه اسمتو نیارم...
گفتی دیگه بهت فکر نکنم...
اره...
تو همه اینا رو گفتی...
ولی نگفتی چه جوری؟
پ.ن:
تنهایی را بگذار تا باز آموزگاری کند